Polly Harvey yaşadığı her andan ilham aldığını ve içtenliğini müziği ile hissettirebilen bir sanatçı. Canlı performanslarına, albümlerindeki bütünlüğe, kliplerindeki uyuma, inceliğine ve açıklığına bayıldığım Harvey’in albüm sürecini anlatan bir belgeseli, A Dog Called Money ‘i izleyecek olduğum için yaşadığım heyecan bambaşkaydı.

A Dog Called Money, Seamus Murphy ile Polly Harvey’in birlikte çalıştığı sürece dair bir belgesel. İkilinin sonunda şiir, müzik, fotoğraf ve video odaklı bir proje üretmek niyetiyle yaptığı Afganistan, Kosova, Washington DC seyahatini konu alıyor. Belgesel, Polly Harvey’in üretim sürecini görmemiz ve aramızdaki perdenin kalması, sanatçıya daha yakın hissetmemiz gibi çok güzel sebepler ile beyaz perdeye taşınmış olabilir. Ancak etkisi Polly Harvey ile aramızdaki perdeyi kaldırıp bir duvar örmek oldu.

PJ Harvey’in The Hope Six Demolition Project isimli albümü 2016 yılında dinleyici ile buluşmuştu. Yıkıcı ve güçlü bir albüm The Hope Six Demolition Project. Harvey’in yönetmen ve fotoğrafçı Seamus Murphy ile Afganistan, Kosova, Washington DC’nin acımasız bölgelerine yaptığı seyahatin etkilerinden doğan yıkıcılığı hissediyor dinleyici. Şarkılar, şarkı sözleri sanatçının gördüklerinden dolayı yaşadığı sıkışıklığı yaşıyor ve o ağırlığı taşıyor. Polly Harvey’in takılı kaldığı görüntüler ve aklından çıkmayan anlardan oluşan albüm öncekilere göre daha sakin ve yalın, her zamanki gibi sürükleyici bir akışa sahip.

PJ Harvey’in bu etkileyici albümü üzerinden ilerlemesi belgesel için kocaman bir artı. Maalesef, Seamus Murphy bu artıyı götürmekle kalmayan bir de albümün yanına eksi koyacak kadar dışarıda ve izleyicisine uzak kalan bir kurgu ile karşılıyor bizleri. Zaman zaman çalan şarkılar, güçlü ve umut veren görüntüler de filmi baştan sonra kurtaracak kadar süreklilik sağlayamıyor beyazperdede. Seamus Murphy albüm kaydına dair görüntüleri, albüme ilham veren vurucu görüntüleri bir bağlam içerisinde sunmadığından kopuk ve mesafeli bir duruşu var belgeselin. Arka planda Polly Harvey’in sesini duyuyoruz, günlüğünden bir şeyler okuyor, aklından geçenler bize ulaşıyor. The Hope Six Demolition Project’den parçalar çalıyor, kliplerde kullanılan görüntülerle karşılaşıyoruz. Her şey fazla düşünülmüş geliyor. A Dog Called Money, Polly Harvey’in ve Seamus Murphy’nin empatisini hissedemediğimiz karmaşık bir belgesel halini alıyor bir süre sonra.

Albüm üzerine belgeselin de vurucu bir etkisi olmasını beklerken albümün etkisini azaltacak bir kurgu ile karşılaşmak büyük bir hayal kırıklığı yaratıyor. Filmden sonra biraz yürüyerek, akşam odamda otururken birkaç kere dinlediğim albümden sonra bu belgesele dair hislerimi kelimelere dökebildim.

Filmlerde müzik kullanımı benim için oldukça hassas bir konu oldu her zaman. Tekrar tekrar dinlediğim soundtrackler, filmin “o” sahnesinde yükselen şarkının göz doldurması, tanıdık melodiler ile izleyiciyi kendine bağlayan filmler… Müzik, filmle kurduğumuz bağı derinleştiriyor. Beni böylesine etkileyen bir sanatçıya, o sanatçının üretim sürecine dair belgeselin Polly Harvey’den birkaç adım uzaklaşmama sebep olması ise Seamus Murphy’nin elindeki güçlü görüntüleri, bu projenin arkasındaki yaratıcı ve derin insanı beyaz perdeye yansıtmak için yanlış, mesafeli bir kurgu seçmiş olması diye düşünüyorum.

A Dog Called Money izlemeniz gereken bir belgesel diyemiyorum ancak sizlere önerim PJ Harvey’in The Hope Six Demolition Project albümüne kulak vermeniz, albümü dinledikten sonra kliplerini de izlerseniz nefis olur!