After Life, İngiliz komedyen Ricky Gervais’in kendisinin yazıp yönettiği Netflix yapımı bir dizi. Umutla umutsuzluk, dramla komedi arasında gidip gelen bir yapım. 

Şubat ayı sonundan bu yana çoğumuz evlere kapandık, durmadan dizi, film izledik. Şimdi tam yeniden özgürlüğümüze kavuştuk derken kendimize aynı cümleyi tekrar ediyoruz. “Hayat devam ediyor.” After Life da tam olarak bu temayı konu edinen bir dizi.

Ricky Gervais, dizide eşini yeni kaybetmiş Toni isminde bir karakteri canlandırıyor. Eşi Lisa, hayatını kaybetmeden hemen önce kanser tedavisi görürken kendisinden sonraki hayatı için Toni’ye videolar çekmiş. Toni bir zamanlar neşeli, çevresi tarafından sevilen biri iken Lisa’nın ölümünden sonra hayata küskün, sınırlı, intihar şakaları yapan zor bir adama dönüşüyor. Arada sırada Toni’nin gözünden, el kamerasıyla çekilmiş eski kamera kayıtlarını izliyoruz ve sevilen bir kişinin ölümünün geride kalan bir insanın karakterini nasıl değiştirebileceğini bir kez daha fark ediyoruz.

Çalıştığı gazetedeki arkadaşları ve dostları Toni’yi yalnız bırakmıyor, ona kol kanat olmaya çalışıyorlar, ama yetmiyor çoğu zaman. Çünkü Toni haksızlığa uğradığını düşünüyor ve 2009 İstanbul Bienali’nde onlarca sanatçının bize sorduğu soruyu her gün kendisine soruyor: İnsan neyle yaşar? 

Dizideki hikayeler, Toni bu soruya cevap aradıkça gelişiyor. Bunu yaparken de Ricky Gervais her zamanki tarzıyla, bol bol kinaye kullanarak, kara komedi stilinden faydalanıyor. Ama bunu öyle bir yapıyor ki, bir dakika içinde ham kahkaha attırıp hem ağlatabiliyor. İngiliz kara mizahı temel olarak kullanılmasına rağmen, İngiliz yapımalarında eşine pek rastlanmayan yalın ve derin bir üslupla aktarılıyor duygular. Karakterler yalın bir şekilde, içten bir bakışla  sitem ediyor hayata, ağlıyor ve gülüyor. 

Dizi boyunca Toni ilginç karakterler tanışıyor, onların dertlerine ortak oluyor ve onlarla konuştukça, yaşamak için daha çok sebep buluyor. İyilik dünyayı kurtarıyor demek belki abartı olur ama bu dünyada herkesin en az bizim kadar b.ka battığını ve hiçbirimizin özel olmadığını hatırlatıyor.  Velhasıl kelam, After Life’taki tüm karakterler “İnsan neyle yaşar?” sorusuna kendince bir cevap veriyor ve sevginin onlarca farklı rengini bize gösteriyor. Göze sokmadan, yavaşça, sıkmadan ve gereksiz dramaya ve komediye boğmadan. Siyahla beyaz arasında, hepimizin durduğu yerde…

Kapak Fotoğrafı: The New York Times

İlginizi çekebilir: Sine Magger’dan Dizi Önerileri