Her keşif adı pek bilinmeyen oyunculardan ibaret olacak değil ya, buyrun size 10 Years! Kadroda Channing Tatum’dan kaçsanız Oscar Isaac’e, Chris Pratt’i görmezden gelseniz Kate Mara’ya rastlıyorsunuz. Sıradanlık bir filme hiç bu kadar yakışmamıştı…

10 Years, liseden mezun olmalarının üzerinden 10 sene geçmiş bir arkadaş grubunun mezunlar partisinde bir araya gelişini konu alıyor. Bu 10 senelik uzun zaman diliminde geçmişi aşan, bir şekilde hesaplaşan herkes hem merağını gidermek, hem de yeni hayatından eski dostlarına ufak kopyalar vermek ve tabii eski günleri yad etmek üzere oraya geliyor. Parti esasında koca koca adamların nasıl da bir değişime uğradığını gösterecek derken 10 Years bir noktada direksiyonu bambaşka bir yöne çeviriyor. Teker teker herkesin kafasındaki soru işaretliyle tanışıyor, onlar bu sorulara cevap ararken siz de peşlerinden koşturuyorsunuz. Esasında anlattığı hikayelerin çoğu bugüne kadar izlediğimiz tüm ortalama “ilişki” filmlerinde yer alan şeylerdi. Fakat 10 Years tüm sıradanlığına rağmen samimi olmayı başararak, başkalarının ellerinde ucuz numaralara dönüşebilecek hikaye uzantılarını inanılmaz başarılı bir dille anlatıp, 120 dakika boyunca kendinizi o lisenin bir bireyiymiş gibi hissetmenize yardımcı oluyor.

We Are Marshall ve Dear John‘un senaristi olarak tanıdığımız Jamie Linden hem senaryoda hem de yönetmenlikte imzasını atmış 10 Years‘a. Neredeyse tüm karakterleri hikaye için bir önem arz ettiğinden esasında bu kalabalık dikkati epey dağıtabilirmiş gibi dursa da Linden büyük bir ustalıkla herkese eşit zaman ayırabilmeyi ve hepsine de değer verebilmeyi başarmış. Yalnız bir yandan da 10 Years acaba bir televizyon dizisi olsaydı daha fazla keyif alabilir miydim diye düşünmedim değil. Çünkü dediğim gibi karakterlerin sayısı oldukça fazla ve hepsi de zengin bir geçmişe sahip. Dolayısıyla uzun soluklu bir projede çok daha hakkı verilerek anlatılabilirmiş gibi geldi bana. Tabii 10 Years‘ın bu tadı damağımızda kalan hallerinden çok şikayetçi sayılmam.

Kadrodaki kalabalığı şöyle sayacak olursak… Şöhret basamaklarını yavaş yavaş tırmanan Channing Tatum, ufak rollerde karşımıza çıkmasına alıştığımız Rosario Dawson, Tatum’un gerçek hayattaki eşi Jenna-Dewan Tatum, bir zamanların romantik komedi prensi Justin Long, hak ettiği değeri bir türlü göremeyen Max Minghella, filmin kilit karakterlerinden birini canlandıran Lynn Collins, The Hurt Locker ekibinden hatırlayacağınız Brian Geraghty ile Anthony Mackie, Parks and Recreation’ın bağımsız sinema dünyasına armağanı Aubrey Plaza, bir anda blockbusterların aranan yüzüne dönüşen Chris Pratt, hem dramatik hem de komedi yönünün başarılı olduğuna inandığım Ari Graynor, gözümüzün önünde starlaşan Oscar Isaac ve keşke daha çok başrol kapabilse diye veryansın ettiğimiz Kate Mara. İlginizi çekebildim mi?

Tabii 10 Years’ın en büyük gücü, Oscar Isaac tarafından seslendirilen “Never Had” isimli şarkıda. Sakın filmi izlemeden dinlemeyin, çünkü hikayenin bir anda değişti o noktada, “Never Had”in sözleri her şeyi anlamanıza yardımcı oluyor. Eğer ki siz de benim gibi 30’una merdiven dayayan insanların, romantizm uğruna her şeyi yaktığı klişeliklere hayransanız 10 Years biçilmiş kaftan. Amerikan bağımsız sinemasındaki güzel yazılmış, güzel oynanmış, insanın içini ısıtan bir öykü. Çok çok iyi bir iş olmadığını bilsem de kendimi filmin etkisinden kurtaramadım. Umuyorum bu kadar reklamın üzerine izleyenlerde de aynı etkiyi yaratır.