Artnivo Project Space açıldığından bu yana aktif galeri kullanımı ile İstanbul’da sanat çevresi için enerji dolu bir mekan oldu ve şimdi Neslihan Karaağaç’ın APOPHENIA ismini verdiği son dönem çalışmalarına ev sahipliği yapıyor.

Varlığın tartışılabilirliğinin başlangıcı olan büyük patlama, milyonlarca yıllık zamanın devam eden akışı ve ilk insandan metropol insanına tinsel ve özdeksel bir serüven olan bu çalışmaların “Apophenia” oluşumları, sanatçı Neslihan Karaağaç’ın bizleri bilincin dışında ve bilinçten bağımsız olarak var olan madde ile boyutlar arası yolculuğa çıkarıyor. Kelime anlamı çevremizde algıladığımız desen,şekil, varlıkları başka bir şekilde yorumlama, onlara anlam yükleme olan apofeni; galeri mekanına yayılan şekillerin sanatçının bilinçaltından, zihninden,atölyesinden galeriye yolculuğunda izleyiciye adeta ayna tutuyor.

Sanatçının, Nebula’dan Platon’un mağara alegorisine, günümüzde şekillenmiş tüm inanışlar ve oluşmuş kalıplar arası yolculuğa çıkaran eserlerinde, çoğu zaman rastlantı sonucu ortaya çıkmış lekelerden çıkarımlarda bulunma güdümüz ile yüzleşiyoruz. Sergi tanımı ile paralel çıktığımız bu yolculukta bizlere, varlığından gündelik hayatlarımızda bir haber yaşadığımız bilinçaltımız kılavuzluk ediyor. Süregelen çalışmalarında pürüzsüz yüzeyinin tamamına yayılan çalışmaların soyut şekilde merkezde yoğunlaşması sanatçı zihninin yıllar geçtikçe daha da netleştiğine işaret ediyor. Sanatçının netleştikçe eskiye göre renklenen paleti, izleyiciye duygu,doku ve şekil tanımlamada yardımcı oluyor. İzleyici ile etkileşime giren şey ise şekilleri görmek ve rastlantısal olanın içindeki şekillere anlam yüklemek arasındaki, kimi zaman berrak kimi zaman bulanık olan bilinçaltının yansıması.

Sanatçının psikoloji eğitiminden oldukça beslenen bu soyut çalışmalardaki geçirgen yapı ve bozulmuş doğa sanatçının merak ve üretim heyecanı ile birleşerek bizleri sürpriz sürecin bıraktığı izler ile buluşturuyor. Tıpkı hayatın akışında verilen kararlara zıt veya paralel yaşadığımız sonuçlar gibi, sanatçı üretiminde kullandığı endüstriyel malzemeleri yönlendirici olarak kontrol edip müdahalede bulunsa da , malzeme doğasının şaşırtıcı değişimleri ile renklerin ve katmanların üst üste binerek oluşturduğu organik şekiller varlık savaşı veriyor. Şeffaflığa yapışırken onu kademe kademe yok eden lekeler, anı katmanları gibi yayılırken, ışıldayan başka bir leke, anında farklı bir betimleme üzerine kurgu oluşturmamızı sağlıyor.

Zift, PVC gibi neredeyse ölümsüz malzemelerle, bizleri kalıcı anılarımızın yardımıyla şekilleri tanımlandırmaya yönlendiren sanatçıya üretiminde yine bilinçaltı eşlik ediyor. Diğer bireylere kalıcı hasarlarımızı, katmanlarımızı izin verdiğimiz kadar aktardığımız, şeffaflaştığımız bilincimiz ile belki uzun süredir ilk defa Apophenia serisi ile baş başa kalıyoruz.

Her çalışmasında var olan endüstriyel malzemeleri bağlamından farklı bir şekilde kullanan, psikolojik eğitimindeki yönelimlerden kopamadığını hissettiğimiz sanatçının eserleri ile ilişki kurduğumuz an bilinçaltımız tam olarak karşımızda. Metalik ve hipnoz edici renk değişimlerinin arasında tanımlamaya çalıştığınız şey mikro düzeyde bir canlıya ait bir leke mi? Yoksa makro düzeyde evrenin sonsuzluğunda bir toz bulutu mu? Anlam yüklemeye çalışma fiili çoktan üretiminde heyecanı her aşamada yaşayan sanatçının belleğinden, yönlendirmelerinden çıktı ve artık tanımlama sırası sizde!