Youth Lagoon ismini ilk kez 2011 yılında duymuştum. Yayınladığı ilk single olan July o sırada pek çok müzik blogunun ilgisini çekmişti ve ben de bir blogun aylık mixinde ilk kez dinledim. Ardından da 27 Eylül’de ilk albümü The Year of Hibernation yayınlandı.

Powers, ikinci albümü Wondrous Bughouse‘u 5 Mart’ta yayınladı. Albüm, ölüm, ölümlülük ve birtakım doğaüstü gizemlere hafif çocuksu bir açıdan bakıyor. Pitchfork’a verdiği röportajda albümün ismi ve bu ismin temalarla olan ilişkisinden de bahsediyor. Melodiler basit ve akılda kalıcı ama dinleyicide bir huzursuzluk hissi bırakıyor, ya da belki de bu sadece benim için geçerlidir, bilemiyorum.

Wondrous Bughouse güçlü saykodelik etkiler taşıyan bir pop albümü. Albümün bazı anlarında Beatles ve Syd Barret’ın solo çalışmalarına ciddi benzerlikler var. Müzikal olaraksa, çocuksuluğunu kaybetmeyen bir deneysellik taşıyor. Fader Magazine albümü “Büyük ölçekli pop şarkılarının mucizeler ve bir çocuğun bile mırıldanabileceği içgüdüsel melodilerle birleşimi” olarak tanımlıyor. Albümde metafizik öğeler (Sleep Paralysis) ve ölümle baş etme çabası (Dropla) var. Bunlar özellikle bir pop albümü için kesinlikle derin temalar. Powers bu derin temaları oldukça dürüstçe ve işlenmemiş bir şekilde kullanıyor, o kadar ki albüm sanatçının bilinçaltını izlermişizcesine bir his veriyor. Albümün kapağı da bu temalardan uzaklaşmıyor. Powers çizimi Rausch Im Bild adında 70ler ve 80lerdeki ilaç etkisindeki insanların çizim ve yazılarının bulunduğu Almanca bir kitaptan almış.

Wondrous Bughouse benim bu yıl içinde dinlediğim en etkileyici albümlerden biri. Biraz zorlayıcı bir deneyim olması sebebiyle bana geçen yıl Of Montreal’in yayınladığı Paralytic Stalks’u hatırlattı. Genç, dürüst ve meraklı bir müzisyen tarafından yayınlanan bu ilham verici albüme hak ettiği şansı vermenizi öneririm.