Netflix’in son dönemde dikkat çeken yapımlarından Blue Eye Samurai, Japonya’nın kendini dış dünyaya kapattığı dönemde intikam peşindeki melez samuray Mizu’nun hikayesini anlatıyor. Beyaz bir babanın çocuğu olduğu için canavar olarak görüldüğü bir çocukluk geçiren Mizu, babası olma ihtimali taşıyan adamların peşine düştüğü kanlı bir yolculuğa çıkıyor. Mizu için yorucu, bizim için sürükleyici bu intikam yolculuğu, birçok otorite tarafından Netflix’in bu seneki en iyi işleri arasında gösterilirken ülkemizde de Netflix top 10 dizi listesinde yer almayı başarmıştı.

17. yüzyıl Japonya’sı. Edo dönemi diye geçen ve Japonya’nın kendini izole ettiği dönem. Beyaz olmak bile suç olmuş durumda. Tüm bu ortamda varlığından kimsenin haberdar olmadığı beyaz adamları yakalamaya çalışan bir kadın var: Mizu, namıdiğer Blue Eye Samurai.

Öyle bir çocukluk geçirmiş ki, gözleri “beyaz insanlara” benziyor diye dövülmüş, kadın olduğunu saklamak zorunda kalmış. Tüm bunların sonucunda, kadınların ikinci plana atıldığı bu çağda, kimsenin kadın olduğuna inanmayacağı kadar iyi bir savaşçı olmuş. Peki gerçek bir samuray olabilmiş mi, işte onun cevabını izleyince verebileceksiniz.

Yetişkinlere hitap eden bir samuray animasyonu diyince akıllara “+18 bir Samurai Jack” gelmesin. Evet, Uzak Doğu esintileri içeren birçok içeriğin hissini alabilirsiniz; Seven Samurai’dan Kill Bill’e, Avatar: The Last Airbender’dan Ghost of Tsushima’ya, hatta gizlilik içeren aksiyon sahnelerinde Mark of the Ninja’ya kadar… Tüm bu listeden Samurai Champloo bir adım öne çıkıyor bana soracak olursanız. “Yetişkinlik” konusunda da böyle, +18 bir içerikte olabilecek her şey Blue Eye Samurai’da mevcut.

Mizu’nun -ve dizide yer alan herhangi bir karakterin- kimsenin gözünün yaşına bakmadan düşmanlarını kesip biçtiği bu animasyon, gri karakterleri ile dikkat çekiyor. “Bak bu çocuk kimseyi öldürmedi” diyebileceğiniz herhangi biri yok, bu dönem öyle bir dönem değil. Fazlaca karakter var, hatta birkaç hikaye arkı var. Mizu’nun geçmişini ve motivasyonunu öğrendiğimiz flashback’ler de buna dahil. Mükemmel görsellikle sunulan sürükleyici aksiyonu bir adım yukarıya taşıyan gri karakterli senaryo, bu farklı hikayeler birleştiğinde zirve yapıyor. Spoiler vermeyeyim ama özellikle 5. bölüm bu konuda fazla iyi, hele ki senaryonun aksiyon ve görselliğin gerisinde kaldığı bu dizi için. (Bir parantez de ses tasarımına açalım, gerçekten çok başarılı.)

Blue Eye Samurai’ın bugüne kadar okuduğum övgü dolu yorumlarından bazıları şöyle başlıyordu: “Yine Netflix’in sosyal adalet savaşçılığına soyunduğu bir iş sanıyordum.” Yorumların ortak noktası, kapağında Uzak Doğulu bir kadın gördüklerinde sırf azınlıkların temsiliyeti için yapılan bir iş izleyeceklerini sandıkları, ama sonucun hiç öyle olmadığı yönündeydi. İyi bir hikayenin sosyal adalet arayışını “bastırabileceğini” savunan bu yorumlara hiç katılamadığımı söyleyerek yazıyı noktalamak isterim, çünkü Blue Eye Samurai arka planında cinsiyet eşitsizliğine, ırkçılığa ve dezavantajlı bireylere dair fazlaca söz söylüyor, ve şans eseri hayatta kalınan bu dünyada söyledikleri oldukça vurucu oluyor.

Kapak Fotoğrafı: Netflix

İlginizi çekebilir: Sine Magger’dan Netflix’te Bu Ay Neler Var