Cansu Karakuş

Tüm noktalarına değinerek bende dahil birçok insanın sesi olmuşsunuz. Varoluşumuzdan mıdır bilinmez insanlar olarak her şeye keskin sınırlar çizmeyi ve dümdüz yazıldığı gibi okumayı çok seviyoruz sanırım. Beden olumlama da bunlardan biri oldu. Aslında kişinin önce kendisini kusurlarıyla sevmek ve sonra başkalarına saygı duymak olan hareket 'ben kendime bayılıyorum, sizde kendinize bayılın', 'herkes çok harika' aşırılıkları ile kirlendi maalesef. Çok uzun süre PCOS nedeni ile ileri derece sivilce savaşı vermiş ve sağlığımı yeni kontrol altına almış biri olarak söylüyorum ki; insanların kendi içinde çırpındığı sorunları samimiyetsizlikleri ile basitleştirdiler. Ben 'kendimde olumlayamadığım' problemimi çözüme kavuşturma imkanına sahip olmuşken yarının garantisini bana vermeyen bedenim ile hala iyi hissetmek için çabalıyorum. Daha büyük olumsuzluklara sahip olan veya olduğunu düşünen insanlar içinse imkansızlıkların hesaba katılmadan sizinde dediğiniz gibi 'Nil Karaibrahimgilvari bir farkındasızlık' olumlamadan öte üzüntü veriyor. Bazı kavramları sınırlandırmadığımız ve sorunları önce kendi içimizde çözebildiğimiz günlere diyelim. Sevgiler!

Merhabalar, birçok yönden kesinlikle sizinle aynı fikirdeyim. Salonlara ne yazık ki hasret kaldık. 'Dijital Sahne' en zor anımda kucaklaştığım bir keşifti benim için ve kendisini ayrı bir yerlere koydum. Tiyatroyu tamamen dijitalleştirme derdinin olmamasıyla aklımı çeldi diyebilirim. Önce yazılarınızı okuyarak önerdiğiniz sahneleri mutlaka izleyeceğim. Tavsiyeniz beni mutlu etti. Teşekkürler, sevgilerimle!