Kadıköy Halk Tiyatrosu, Celile  ile bu sezona iyi işler imzasını atıyor. Mavi Gözlü Dev’in annesini Ayşegül Yalçıner başarılı oyunculuğuyla sahneye taşıyor; böylesine cesur ve özgür bu kadını hep birlikte takdir ediyoruz.

Kadıköy Halk Tiyatrosu, bizi Nazım Hikmet’in annesi Celile ile tanıştırıyor. Oyunu izledikçe hem tanıştığımıza memnun oluyor hem de usta şairin şiir tutkusunda, en önemlisi de karakterinin varoluşunda nasıl rol oynadığına şahit oluyoruz. 1900’lerin başında, ayakları yere sağlam basan bir kadın var karşımızda. Osmanlı’nın ilk kadın nü ressamı ve resimlerini insanlara verirken; “Bunu yatak odasına değil salona asın lütfen.” diye tembih eden cesur ve özgür bir ruh. Sanatı seven, haksızlığa isyan eden, hayatının kontrolünde ipleri elinde sımsıkı tutan ama konu aşkı ve oğlu olunca bir o kadar kırılgan bir kadın.

Hikâyesi düşündüğümüz kadınlardan çok farklı. Saray soylusu ideal bir eş ve anne olarak görüyoruz kendisini ilk başlarda, oyun ilerledikçe kendisine saygısını kaybetmeyen, özgürlüğü için verdiği savaşta galip gelen bir insan olarak hayranlık duygumuz harekete geçiyor. Oğlunu, isminin hikayesini, doğumunu, şiir sevgisinin tohumlarını dinlerken anne şefkatini hissediyor, Nazım’ın gerçekleri ve vatan sevgisini anlatma çabasında, karşılığında yaşadığı haksızlıklarda, yıllarca sürecek mahkumiyetlerde onunla birlikte isyan ediyoruz. Bu hikâyede, bence içimize en çok Yahya Kemal ve aşkı dokunuyor. Celile’yi tanıdıkça çok seviyoruz ama bir o kadar da kıskanıyoruz sanki. Kaldı mı böyle aşklar, erkekler diye içimden geçirirken Yahya Kemal’e hayranlığımda, aşkının boyutları ve fedakarlıkları terazinin ağır basan kefesi oluyor. Sizler de oyunu izleyince eminim karşılıklı duygu ve düşüncelere sahip olacağız.

Oyun, sade bir metinle Celile’nin kelebek misali ruhunu betimliyor. Ali Yalçıner, kalemiyle Celile’nin geçmişinden sahnelerle, Sessiz Gemi başta olmak üzere şarkılarla oyuna renk ve daha derin anlam katmayı başarıyor. Yönetmen koltuğunda da, biyografik ve tarihi bir yolculuğu hepimiz için izlenilesi bir oyuna dönüştürüyor. Sahne, bir masa ve sandalyeden ibaret gibi görünse de, ilerledikçe açılan perdeler ve perdelerde şiirlerle zenginleşiyor. Müziklerin Gökmen Özveri’ye, dekorun Kadıköy Halk Tiyatrosu’na, kostüm tasarımlarının Zerrin Akbulut’a ve dramaturjisi Bülent Bayrak‘a emanet edilen oyunda herkes gücünü başarıyla birleştirmiş.

Celile rolünü üstlenen Ayşegül Yalçıner, bizi akıcı oyunculuğuyla karaktere inandırıyor. Sahnenin her köşesinde hep olması gerektiği gibi, şarkı söylerken de, eşine karşı çıkarken de, aşkını yaşarken de, Nazım’a özlemini ifade ederken de… Kendine yakıştırdığı kıyafeti, saçı ve zarif inci kolyesiyle o gözü kara Celile’yi kendisi gibi biz de bağrımıza basıyoruz.  

Kısaca Celile’yi hepiniz tanımalı, hepiniz alkışlamalısınız. Takdire şayan bu kadın hepimize ilham verecek ki; böyle bir dönemde bu başarı hikayelerine herkesin ihtiyacı var. Gelin, bireysel özgürlüğe adanan karakterinden biraz feyz alalım, biraz kıskanalım, çokça takdir edelim ve bunu da iyi bir oyunla yapalım. Seyretix’te 30 Nisan’a kadar gösterimde olacak Celile, ekran karşısında alkışlarınızı bekliyor. İyi seyirler!

Kapak Fotoğrafı: Kadıköy Halk Tiyatrosu

İlginizi Çekebilir: Eda Geven’den Tiyatroda Yeni Normal