İtalya’da pizza, Fransa’da kruvasan ve İsviçre’de çikolata? Yemek kültürünün diplomasinin bir parçası olarak kullanılabileceğini hiç düşünmüş müydünüz? İlk kez 2002’de The Economist’te yer alan bir makalede kullanılan gastro-diploması terimi günümüzde anlaşmalar diplomasisinin karşısında yumuşak bir güç ve kültürel diplomasinin bir parçası olarak tanımlanıyor.

Pollenzo’da bulunan University of Gastronomic Sciences profesörlerinden Simone Cinotto FineDiningLovers’a verdiği röportajda gastro-diplomasiyi anlatırken: “Bir ülkenin kimliğini daha kabul edilebilir yapan katkılardan biri. Örneğin İtalya’da yemek kimliğimizin bir parçası; bu farkındalık diğer ülkeler için de bir araç haline gelmeye başladı. Peru’yu ele alırsak ülke, petrolden elde ettiği milyonarca doları kendi mutfak kültürünü tanıtmak için yatırım aracı olarak kullandı.” şeklinde açıklıyor. Roma Hukuku profesörü Michele Fino ise “Yemek her zaman insanlar arasında bir buluşma noktası oldu. Hatta aynı kültürden gelen insanlar arasında da. Kolombiya’da iç savaştan yıllar sonra farklı grupların gastronomiyi bir araya gelme aracı olarak kullandıklarını görüyoruz.” diyor.

İsviçre Ekonomik İş birliği ve Kalkınma Teşkilatı’ndan Alessandra Roversi, yemeklerin sözsüz bir iletişim yöntemi olarak önemine dikkat çekiyor. Yiyecekler insanların kalplerini kazanmak adına yumuşak gücün bir parçası olarak kullanılabiliyor. Karşı tarafta pozitif bir algı yaratmak ve ülke dışı ilişkileri geliştirmek adına etkili bir yardımcı olduğunun üzerinde duruluyor. Roversi gastro-diplomasinin hafife alınmaması gerektiğini ve tıpkı bir aksesuar gibi kullanılabileceğiniz savunuyor: “Yemek ekonomiye ve politikaya dahil olabilir, soyut bir fikir değildir. Gastro-diplomasi menşe adlarını korumak, belirli ürünlerin satışını artırarak bir ülkeyi yeme-içme rotası haline getirmek, turizmi desteklemek ve finansal olarak katkı sağlamak için kullanılabilir.”

Kapak Fotoğrafı: unsplash.com/@onderortel

İlginizi çekebilir: Fahri Demir’den Hindistan’ın Renkli Yemek Kültürü