Haberler

Louvre Müzesi, modern modanın başyapıtlarını ve ilham kaynaklarını Fransız tarihi ve dekoratif sanatların geniş bağlamında ele alan ilk büyük sergi olma özelliğini taşıyan “Louvre Couture” adlı sergisini açıyor.

Toplamda, 1949’dan günümüze uzanan yaklaşık 100 couture, hazır giyim ve aksesuar parçası, Richelieu kanadının birinci katındaki Dekoratif Objeler bölümünde sergileniyor. Sergide; Fransız zanaatkârlığının ihtişamını temsil eden duvar halıları, zırhlar, mücevherler, mine işleri, kuyumculuk, bronz eserler, mobilyalar, porselenler ve diğer süslemelerin arasında, 45 moda evi ve tasarımcıya ait tasarımlar yer alıyor. Bu isimler arasında hem Cristobal hem de Demna’nın Balenciaga tasarımları, Hubert de Givenchy, John Galliano ve Maria Grazia Chiuri’nin Dior yorumları, Daniel Roseberry’nin Schiaparelli koleksiyonları, Nicolas Ghesquière’nin Louis Vuitton için yarattıkları, Karl Lagerfeld’in Chanel ve Gianni Versace’nin son koleksiyonlarından parçalar bulunuyor.

Moda küratörü Olivier Gabet, serginin oluşturulma sürecini ve Louvre’un yüzünü modaya dönme konusundaki motivasyonunu Vogue’a verdiği röportajda şöyle özetliyor: “2022’de göreve başladığımda, [Louvre başkanı-direktörü] Laurence des Cars ile çağdaş yaratıcılık etrafında yaptığımız tüm programlar hakkında çokça konuştuk. Koreograflarımız, tiyatrocularımız, yazarlarımız, ressamlarımız, sanatçı misafirlik programlarımız var ve ben, “Tüm bu yaratıcıları burada ağırlayıp modayı bir parçası haline getirmememiz mümkün değil,” dedim. Moda burada olmalı; çünkü günümüzde önemli bir sanat ifade biçimi.”

Financial Times tarafından yayınlanan yeni raporunda John Burn-Murdoch, Amerika Birleşik Devletleri’nden Finlandiya’ya, Güney Kore’den Türkiye’ye, Tunus’tan Tayland’a kadar birçok ülkede doğum oranlarının düştüğünü belirtiyor. Bu düşüşün bir kısmının, çift sayısındaki eş zamanlı azalmadan kaynaklanabileceği öne sürülüyor.

İlişkiler kurulduğunda bile geçmişe kıyasla daha kırılgan hale geliyor: Örneğin, Finlandiya’da bir çiftin birlikte yaşamaya başladıktan sonra ayrılması, çocuk sahibi olmalarından daha olası bir durum haline gelmiş durumda. Financial Times, düşen doğum oranları trendinin “mutlu ve çocuksuz Dink (çift gelirli, çocuksuz çiftler) çiftlerin artışı” sonucu olduğu düşünüldüğünde “zararsız” hatta olumlu görünebileceğini belirtiyor. Ancak Dazed’den Serena Smith’e göre durum bundan daha karmaşık: Birçok insan yetişkinlik döneminin büyük bir kısmını bekar olarak geçiriyor. Yalnızlık ve flörtle ilgili hayal kırıklıkları üzerine yapılan daha geniş çaplı veriler, dünya genelinde önemli bir kesimin bir ilişki yaşamak (ve çocuk sahibi olmak) istediğini ancak uygun bir partner bulmakta zorlandığını gösteriyor.

Bir şehre gittiğinizde orda çekilmiş film ve dizilerin lokasyonlarını ziyaret eder misiniz? “Sex and the City” dizisinin hayranları, artık karakter Carrie Bradshaw’ın Manhattan’daki ünlü evinin merdivenlerinde fotoğraf çektiremeyebilirler çünkü tüm zamanların en çok ziyaretçi alan noktalarından biri olan bu merdivenler için evin sahibi Barbara Lorber, New York şehri yetkililerinden, merdivenleri demir bir kapıyla kapatma izni talep etti.

The Guardian’a göre bu adım, yıllardır dizinin ve yan filmlerinin hayranlarının, dizide Sarah Jessica Parker’ın canlandırdığı Bradshaw’ın dairesinin dış mekanı olarak kullanılan West Village’daki ikonik kahverengi taş binanın merdivenlerinde toplanması ve zaman zaman izinsiz girmeleri nedeniyle atıldı. Lorber, 14 Ocak’ta New York Şehri Anıtlar Koruma Komisyonu’na yaptığı başvuruda, binasının girişine erişimi kısıtlamak amacıyla merdivenlerin altına demir bir kapı yerleştirme isteğini açıkladı. Yıllar içinde, evin önündeki merdivenler, günün her saati fotoğraf çeken, yüksek sesle konuşan ve sosyal medyada paylaşımlar yapan ziyaretçilerle dolup taştığını ve bu durumun yaşam kalitesini olumsuz etkilediğini ve demir kapının, hem kendi mahremiyetini korumak hem de komşularının huzurunu sağlamak amacıyla gerekli olduğunu belirtti. Tasarım üzerinde daha fazla tartışma yapılacak olmakla birlikte yetkililer kapı takma iznini vermiş durumda.

Yoga, dans, çizim hatta yemek yapmak… Günlük yaşamın stresinden uzaklaşmak ve zihninizin dinlendirmek için başladığınız hobinizi kendinizle yarışa dönüştürdüğünüz için bir stres kaynağı haline getirdiğiniz oldu mu? Dolabın köşesinde bekleyen yoga matları, aylardır boyayla buluşamamış fırçayla buluşamamış fırçalar ve bir parmak toz tutmuş gitarların ardında bu istemsiz mükemmeliyetçilik takıntısı yer alıyor.

Birçok kişi için hobilere yaklaşım “ya hep ya hiç” şeklinde oluyor. British Heart Foundation’ın yaptığı araştırmaya göre, Birleşik Krallık’taki yetişkin hobilerinin “raf ömrü” 16 ay. Bunun başlıca nedenleri iş yükümlülükleri, yoğun aile yaşamı ve motivasyon eksikliği olarak belirtiliyor. Bununla birlikte herhangi bir konuda hemen mükemmel olma yönündeki toplumsal baskı, hobilerimize karşı ilgisizliğimizin önemli nedenlerinden bir tanesi. Terapist ve Counseling Directory üyesi Rose Fisher Refinery29’a verdiği röportajda “Sadece keyif almak için hobiler edinmek, genel zihinsel sağlık ve iyi oluş için önemlidir” diyor. Fisher’a göre, hiçbir başka amaç gütmeden sadece eğlenmek için bir aktiviteyle uğraşmak yani “akış hali” tek bir göreve tamamen odaklanmamızı, anı yaşamamızı ve özbilinçten uzaklaşmamızı sağlıyor. Özetle; biraz rahatlamak için hobilerimizi iyi olma kaygısı olmadan sadece eğlenmek için sürdürmemizde hiçbir sakınca yok…

Bir zamanlar varsayımsal FOMO (Fear of Missing Out veya bir şeyleri kaçırıyor olma korkusu & eksik kalma hissi) durumları bizi rahatsız ederken, günümüz iş piyasasının durumu, fiyat artışları ve maaşlarla mal ve hizmetlerin maliyeti arasındaki artan uçurumla birlikte FOMO’nun yerini çok daha ciddi bir fenomen alıyor. FTMO (Forced to Miss Out), hayatın önemli anlarını—özellikle sosyal veya yaşamsal etkinlikleri—kaçırmak zorunda kalmayı ifade ediyor.

Doğum günü kutlamaları, arkadaşlarla içki keyfi, geziler, bayram yemekleri ve hediyeleşmeler artık pek çok kişiye finansal gerileme sebebiyle anksiyete getiriyor. Bankacılık platformu Chime, yakın zamanda yayınladığı bir ankette, özellikle Z Kuşağı ve Y Kuşağının “kaçırılan nesiller” haline geldiğini ortaya koyan önemli veriler paylaştı. Son altı ayda, bu iki kuşaktan bireylerin %50’den fazlası, istedikleri ya da ihtiyaç duydukları bir şeyi, bir sonraki maaş günlerini bekledikleri için kaçırdıklarını söylüyor. Tatil sezonunun tam ortasında bu durum daha da kötüleşiyor; banka hesaplarında kalan miktar eve dönüş uçak biletleri ya da hediyeler için yeterli olmadığından bir kez daha FTMO (Forced to Miss Out) yaşanıyor.

Şişli Belediyesi’nin Nâzım Hikmet’in 123. yaşına özel hazırladığı “Şişli’de Bir Nâzım” kitabı edebiyatımızın en büyük ustalarından biri olan Nâzım Hikmet’in hayatının önemli bir bölümünü geçirdiği Şişli’deki yaşantısının izlerinden ilham alıyor. Dünyanın sesine kulak verdiği bu büyük ustanın şiirlerine, senaryolarına, yazılarına ilham olan dönemin Şişli’sinin atmosferini, sanatsal ilişkilerini, dönüşümünü takip etmeye imkan tanıyan eser şairin doğum günü 15 Ocak’ta Cemal Reşit Rey’de yapılacak büyük bir etkinlikle okurlarla buluşacak.

Çocukluk ve ilk gençlik döneminde ailesiyle Nişantaşı’nda yaşayan şairin bu bölgede geçirdiği günleri kitapta kronolojik ve detaylı bir şekilde irdeleniyor. Proje tasarımını Dündar Hızal’ın üstlendiği editörlüğünü Sibel Oral ve Veysel Saltanoğlu’nun yaptığı kitapta Uğur Aktaş, Bahriye Çeri, Gökhan Akçura ve Sevdagül Kasap gibi isimlerin Nazım Hikmet’in Şişli’de geçirdiği farklı dönemlere odaklanan makaleleri bulunuyor.

Alman Mavileri olarak isimlendirilen haritalar üzerinden yeri ilk kez bu kitapla tespit edilen Nişantaşı Sultanisi’nde öğrenim görerek başladığı Şişli hayatının yanı sıra 1930’ların başında Nişantaşı’ndaki İpek Film Stüdyosu’nda geçirdiği yılları Nâzım Hikmet’in günlük yaşamıyla birlikte dönemin kültürel ve toplumsal dinamikleriyle harmanlamasına dikkat çeken kitap hem bir ustanın dönem tanıklığını hem de bir bölgenin tarihini yeniden gözler önüne seriyor. O tarihlerde Nişantaşı, modern İstanbul’un entelektüel ve estetik merkezi olarak yükselirken usta şaire de ev sahipliği yapıyor. Şairin özellikle Valikonağı Caddesi’ndeki uğrak noktaları ve eşi Piraye ile paylaştığı evin de yeri ilk kez tespit edilmiş, şairin üretkenliğinin yaşandığı mekânlar olarak göze çarpıyor.

2025’te iyi yaşam trendleri iki kavramın etrafında şekilleniyor: Yavaşlamak ve AI. Sağlık sektörü teknoloji, sürdürülebilirlik ve daha bütünsel çözümler talebinin artmasıyla güçlü bir şekilde ilerliyor. Son teknoloji yapay zeka sağlık araçlarından, daha geleneksel şifa yöntemlerinin geri dönüşüne kadar 2025, modernliğin gelenekle buluşacağı bir yıl olacağının ipuçlarını veriyor. Bir süredir aşina olduğumuz sound healing kavramı da teknolojiden destek alarak gelişiyor.

İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB) Hizmet ve İletişim Grubu iştiraki Kültür AŞ’ye bağlı Dijital Deneyim Müzesi’nde gerçekleşecek “Gong Banyosu” etkinlikleri, katılımcıların beden, zihin ve ruh dengenizi keşfetmelerine aracılık etmeyi hedefliyor. Ses frekanslarının iyileştirici gücü, gonglar, Tibet ve kristal kaseler gibi enstrümanların büyüleyici titreşimleriyle buluşuyor. Bu immersive 50 dakikalık derin rahatlama deneyimi, stresi azaltırken enerjinin yenilenmesini sağlıyor. Nefes ve meditasyon teknikleriyle zenginleştirilmiş bu seans, katılımcılara günün yoğunluğunu arkanızda bırakmaları için bir fırsat sunuyor.

Eğer annenizden en az bir ez “kambur oturma” komutunu duyduysanız muhtemelen uzun yıllar okul sıralarında geçen yılların ardından iş yaşamınızda da uzun saatler masa başı çalışma döneminize girmişsinizdir. ‘Chair cushion‘ trendi de bir dönem popüler olan ve sonra unutulan yastık setlerini tekrar viral hale getiriyor.

Ofislere dönüş ve hibrit çalışmayla birlikte ergonomi bir lüks olmaktan ziyade bir ihtiyaç halini almış durumda. Pek çok şirket ergonomik mobilyalara, özellikle de sandalye minderlerine yatırım yapıyor. Geleneksel ofis sandalyelerine eklendiğinde, AiR minderler çalışanların vücudunu doğal pozisyonda tutarak boyun, omurga ve kalça üzerindeki stresi azaltmaya yardımcı olmayı hedefliyor. İş gücü verimliliğinin artması için tercih edilen minderler; rahatsızlıkları azaltmayı, çalışanların daha sağlıklı oturma pozisyonlarını benimsemesini teşvik ederek iş sırasında konsantrasyon ve odaklanmalarını geliştirmeyi böylece enerjilerini rahat bir oturma pozisyonu aramak yerine görevlerini tamamlamaya harcayabilmelerini sağlıyor.

TikToker @bladehall’ın çocukluk evine ait bir slayt gösterisi paylaşmasıyla başlayan “Google Earth trendi” ile insanlar çocukluk evlerini Street View üzerinden arayıp ekran görüntüleri alıyor ve bu kareleri duygusal anılarıyla birleştiriyor.

Google’ın kameraları tarafından yakalanan bu görüntüler, zamanda donmuş günlük hayata dair anlık kesitler sunuyor. @bladehall’ın “Google Earth’ün bir yerinde hâlâ 17 yaşındayım. Yaz mevsimi, çocukluk mahalleme geri dönmüşüm. Sıfır endişe.” yorumuyla paylaştığı gönderinin 902.000’den fazla görüntüleme alması üzerine başlayan akımda TikTok kullanıcıları “Google Maps görüntümüz 2008’den beri güncellenmedi. O zaman 8 yaşındaydım. Bahçedeki oyun evimizi ve girişteki bisikletlerimizi hâlâ görebilirsiniz.” ya da “Köpeğim, okuldan eve dönmemi beklerken merdivenlerde oturuyor, 13 yıldır Google’da görünüyor. 6 yıl önce vefat etti.” gibi kişisel nostaljilerini anlatıyor.

Neredeyse Cumhuriyet’le yaşıt bir yaşam süren oyuncu, yönetmen ve hoca Haldun Dormen’in uzun ömrüne sığdırdığı fikirleri bir kitaba dönüştü: “Ben Buyum İşte!” Dormen’in hayata karşı takındığı tutumlara, meseleleri ele alış biçimine ve hayat perspektifine ışık tutuyor.

Kültür-sanat gazetecisi Uğur Ugan’ın sorularıyla oluşturulan nehir söyleşi, Dormen’in kendi ağzından hem kişisel hayatına hem de tanıklık ettiği döneme dair içeriden bir anlatı. Haldun Dormen’in 29 yaşındayken kendi tiyatrosunu kurarak başladığı ve bir ömür boyu sürdürdüğü kariyeri bu kitap vesilesiyle bir kez daha açığa çıkıyor. Başarılar, alkışlar, ödüllerle geçen kariyerinin yanı sıra yaşadığı zorluklar ve üstesinden gelme biçimleri Haldun Dormen’in hayata karşı azmini, tutkusunu bir ilham kaynağı olarak kitapta gözler önüne seriyor. Yeni başlayan tiyatrocu adaylarına rehber bir kitap işlevi güden “Ben Buyum İşte!”, Haldun Dormen’in Batılı anlamda müzikali Türkiye’ye getiren kişi olması, tiyatronun kurallarını yeni baştan yazarak sufleyi kaldırması, mizansen olarak selamlamayı getirmesi ve kendisinden sonra gelen birçok ismi mesleğe kazandırması gibi pek çok kıymetli emeğini mercek altına alıyor.