Devlet Tiyatroları yeni oyunları kadar önceki sezon oyunlarıyla yine gözde ve yine kapalı gişe. Bu oyunların başında gelen İkinci Dereceden İşsizlik Yanığı, gerek işlediği konu gerekse Berkay Tulumbacı’nın başarılı performansıyla en az iki sezon daha sahnede olacağını üstüne basa basa söylüyor.

Devlet Tiyatroları’nın ödüllü oyunlarından İkinci Dereceden İşsizlik Yanığı, işsiz bir gencin askerden döndükten sonra iş bulma çabasını ve bu çabanın bir travmaya dönüşünü hem güldürerek hem de içimizi acıtarak iki perde boyunca soluksuz anlatıyor. Berkay Tulumbacı, işsiz genç olarak yaşadığı dramı, başvuru ve iş görüşmeleriyle amansız mücadelesini paylaşıyor. Seyirci olarak acımaktan ziyade derdine derman olmak istesek de sadece izlemekle kalıyoruz. Tüm bu sürecin beklenmedik bir şekilde sonuçlanmasıyla en az bu genç kadar çaresizce oyundan ayrılıyoruz.

İkinci Dereceden İşsizlik Yanığı, bir gerçeği ve bu gerçeğin mağduru gençleri sağlam bir metin ve iyi bir kurguyla anlatıyorsa önce oyunun yazarı Ali Cüneyd Kılcıoğlu’nun başarısını belirtmek gerek. Oyun hepimizin bildiği ve birçoğumuzun da iliklerine kadar işleyen 2001 kriziyle başlıyor. Cumhurbaşkanı, Başbakan’a Anayasa’yı fırlatıyor. Bu krize gencimizin askerden dönüp iş arama krizi ekleniyor, sonrası ise tam bir cehennem ateşi! Kahramanımız krizi yönetmek için önce başvuru hazırlamaya başlıyor, sonra bekleme, sonra da hüsranla özdeş iş görüşmeleri… Alakasız pozisyonlara on bilinmeyenli denklemlere eşit sorularla, başvuran işsizleri birbirine kırdırdığı görüşmelerle ve bel bağladığı ‘biz size döneceğiz’ cevaplarıyla kaçınılmaz sona ulaşıyor. Tüm bu süreçte kıvranırken aile, arkadaş, komşular ve çok bilmiş CEO ve İKcılar da yanığı üçüncü dereceden ikinci dereceye çıkartıyor. Sonrası ise kahramanın kriz yönetimine kalmış. İzleyip görmeniz gerek.

Oyun sadece bir işsizin dramını değil toplumun ve ülkenin kriz yönetememe dramını da işliyor. Sonunda beni çok etkileyen bir söylem de bu gerçeğin altını çiziyor: “Eğlence mekanlarında sürekli silahlar patlıyorsa, adliye önlerinde insanlar adalete güvenmedikleri için adaleti bizzat sağlıyorsa, meydanlarda olaylar çıkıyorsa, insanlar kendilerini yakıyorsa, ülkenin parmak izini uzaklarda aramaya gerek yok.” Oyunu en çok bu açıdan sevdim. Benim de zamanında benzer süreçlerden geçtiğim ve aynı yanıklara maruz kaldığım durumlar olmadı değil. Sahnede bunu yeniden görünce o zamanki halime güleyim mi ağlayayım mı bilemedim. Oyunun yönetmeni Elif Erdal’ın bu kadar güçlü bir kalemle yazılan oyunu iki perde boyunca seyirciyi sıkmadan sahneye taşıması da ayrıca takdire şayan.

İkinci Dereceden İşsizlik Yanığı, başarısını en çok oyuncu Berkay Tulumbacı’ya borçlu. Tek kişilik bu oyunu iki perde boyunca mertçe sırtlayıp sonuna kadar yükselen bir oyunculuk ivmesiyle götürüyor. Oyunda kahramanın kendisi kadar annesi, egosu yüksek İKcılar, bilmiş CEOlar, arkadaşlar, komşular, Igor, Elizabeth ve saz arkadaşları diğer köpekler ve son olarak da Berna Hanım oluyor ve oyunu tek kişilikten çok kişiliğe çıkartıyor. Zaman zaman da izleyici olarak oyuna katılıp notlarını yazıyoruz. Berkay Tulumbacı, oyundaki başarısını Ekin Yazın Dostları 2014 Yılın Erkek Oyuncusu Ödülü ve XIV. Direklerarası Seyirci Ödülleri’nde Genç Yetenek Ödülü’yle kanıtlamış ve bizler de harika oyunculuğunu izleyip ayakta alkışlayarak kendisini tekrar kutlamış olduk.

Oyunun dekoru bugüne kadar gördüğüm en etkileyici dekorlardan birine sahip. Suzan Erbilgin’in tasarımıyla sahneye konulan kelebek kanatları her sahnede ve oyuncunun anlattığı her dramda farklı bir anlama bürünüyor, her izleyende bıraktığı iz de farklılaşıyor. Kanatların üstündeki malzemelerin de bir işlevi var, oyun boyunca sırayla görevinlerini yerine getiriyor. Bir de numeratör var, perde kapanana kadar izleyeni mi oynayanı mı paranoyak hale getirdi, hala karar vermiş değilim. Tüm hikaye sadece oyuncuyla değil sahnedeki ekrana yansıtılan karikatürlerle de zenginleştirmiş. Trajik durumları komik, karmaşık anları da açık seçik yapmış. Çizimlerin sahibi, özel olarak teşekkürü hak ediyor.

İkinci Dereceden İşsizlik Yanığı, ülkemizin kanayan yarasını biraz dramatik biraz da komik bir yaklaşımla ele alıyor, Berkay Tulumbacı’nın başarılı yorumuyla da tadına doyulmaz bir oyuna dönüşüyor. Henüz izlemediyseniz mutlaka görmeniz; izlediyseniz de değişmeyen işsizlik gerçeğine sahneden yeniden bakmanız üzere Devlet Tiyatroları sahnelerinde sizi bekliyor. İyi seyirler!