Kumbaracı50, ilk olarak 2009 yılında, ismini aldığı Kumbaracı Yokuşu 50 numarada kapılarını açıyor. Altıdan Sonra Tiyatro’nun destekçileriyle kurduğu Kumbaracı50’yi diğerlerinden ayıran en büyük özelliğinin “her gün tiyatro” anlayışı olduğunu düşünüyorum. Programa baktığınızda Pazar hariç her gün mutlaka bir performans var. Yiğit Sertdemir’in yazıp-yönettiği ve Altıdan Sonra Tiyatro’nun sergilediği özgün oyunların yanı sıra çeşitli tiyatro gruplarının da performanslarını burada izlemek mümkün. Benim için en güzel taraflarından biri ise sahnenin küçük ve koltukların numarasız olması. Böylece yer kısıtlaması olmadan istediğimiz açıdan oyunu seyredebilme ve kendimizi de oyunun bir parçası olarak hissetme şansımız fazlasıyla var. Bu kadar çok oyunu ve usta oyuncuları böylesine güzel bir ortamda seyretmenin tiyatro tutkunları için ne kadar özel bir heyecan olduğunu tahmin edebiliyorsunuzdur sanırım.

Bu arada siz de fark ettiniz mi bilmiyorum ama benim de gördüğüm (ve ekşisözlük’te de çok güzel ifade edilmiş) bir detaya dikkatinizi çekmek istiyorum. “Kumbaracı50, yokuşu ince ve sanatsal bir zekayla tabelasındaki eğimli çizgiyle sembolize eden tiyatro”. Gerçekten bu tabelayı ve bu sembolü görmek için bile gitmeye değer bir yer. Kumbaracı50, daha salona adımınızı atmadan sizi sanatsal bir zekayla karşılıyor ve kendisiyle daha yakından tanışmanız için içeriye davet ediyor.

Aşağıdaki Şubat programında da göreceğiniz gibi oyunların birçoğu, sergilendiği günden beri adından çokça söz ettiriyor ve beni de en çok heyecanlandıran oyunlar arasında tabii ki, Sumru Yavrucuk’un oynadığı Kimsenin Ölmediği Bir Günün Ertesiydi ve Beyti Engin, Sevinç Erbulak ve Yiğit Sertdemir’in oynadığı Bekleme Salonu yer alıyor. Ben şimdiden bu oyunlara bilet almak için girişimlerde bulundum.

Tiyatro planınıza Kumbaracı50’yi dahil edecekseniz siz de elinizi çabuk tutun derim. Şimdiden iyi seyirler…

Kumbaracı50 Adres: Kumbaracı Yokuşu No:50 Kat:2 Beyoğlu / İstanbul

Kumbaracı50’de sahnelenen oyunlarla ilgili detaylı bilgi için aşağıdaki yazılara göz atabilirsiniz:
Teoman Sercan Aktürk’ten “Kimsenin Ölmediği Bir Günün Ertesiydi”
Deniz Odabaşıoğlu’ndan “Öldün, Duydun mu?”
Dilek Tora’dan “Gerçek Hayattan Alınmıştır“