İki sezondur televizyonun en prestijli ödülü olan Emmy’yi silip süpüren, senaryosunu sektörün saygı duyulan isimlerinden Jesse Armstrong’un kaleme aldığı ”Succession” dizinin üçüncü sezonu çekim onayı beklerken diziyi özellikle de müziklerinin yaratıcısı Nicholas Britell üzerinden bir ele alalım istedim. 

Jesse Armstrong: “Murdoch”tan “Succession”a

Küçük bir arka plan verecek olursam, bu dizinin hayata geçirilmesi ortalama 6-8 sürmüş diyebiliriz. Dizinin yaratıcısı, Jesse Armstrong, ilk başta uzun metraj bir senaryo yazıyor. Senaryo’nun adı “Murdoch” ve ismi üstünde olan News Corp.’un ve satılıncaya kadar 20th Century Fox stüdyolarının sahibi olan ailenin hikayesini anlatıyor. Lakin bu senaryosuna hiçbir şekilde alıcı bulamıyor. Çünkü kimse Rupert Murdoch’u sinirlendirmek, onu karşısına almak istemiyor. Bunun üzerine, rivayete göre Armstrong bu senaryoyu alıp isimleri değiştirerek dizi formatına çeviriyor ve dizinin adını da “Succession” koyuyor. Bin takla attım ama bu “Murdoch” isimli senaryosunu da bir şekilde bulmayı başardım.  Ve size söyleyebilirim ki rivayet bana kalırsa doğru ve olayların gidişatı ve karakterler neredeyse birebir aynı. Tabii Armstrong ve ekibi bunu doğal olarak hep yalanlıyorlar. 

Nicholas Britell: Müzik, Filmin Yarısıdır

Müzik bize ne hissedeceğimizi söyler. Müzik bizi yönlendirir. Biz mesela bir projeye başladığımızda, sette izlediğimiz daily‘ler çok ham görünür. Sonra o ham daily‘ler bir editörün elinden geçer ve bir sekans elde ederiz. Yönetmen onayı aldıktan sonra bu sekansa müzik eklenir. Ve bu üç aşamanın her birinde gördüğümüz filmin bize verdiği etki bambaşkadır. Bana kalırsa da ”Succession”ı ”Succession” yapan şeylerden biri müziği. Nicholas Britell de sektörün yeni A-list dediğimiz seviyeye doğru yükselen bestecilerinden biri. Ve bu dizide yaptığı harika şey, Dünya’nın en zengin ailelerinden biri olarak gösterilen Roy ailesine uygun bir tema oluşturmak. Ve düşününce bu aileye Mahler veya Chopin’den daha iyi gidecek bir tema düşünemiyorum. Nicholas Britell de aynen bunu yapmış. Kendi yazdığı orijinal müzik öyle olmuş ki günümüzün en özel, diziden bağımsız da dinlenecek, eski ile yeniyi harmanlayan bir füzyon klasik müzik albümü oluşturmuş. 

Aşağıya paylaştığım videodan dizinin tema ve jenerik müziğini bulabilirsiniz. Buradaki ritme dikkat ederseniz, aslında bir rap şarkısı gibi bir baz ritme sahip lakin giren yaylılar şarkıyı daha klasik bir tona sürüklüyor. İlerleyen dakikalarda ise ritmi düşürmemek adına çeşitli yaylı enstrümanlar aracılığıyla rap ritmini sağlamaya devam ediyor. Bana kalırsa. Brittel’in bu versiyonu tema müziği olarak sunmasının iki sebebi olabilir: Birincisi, rap müziğinin en temel bilinen yanı gerek şarkıcının sesinden, gerekse güftesinden ötürü güç empoze eden yapıları olması. İkincisi de, bu denli ultra zengin, beyaz bir Amerikan aileyi en iyi yansıtacak müzik aslında Mahler veya Chopin gibi klasik müzisyenlerin eserleri olacaktır. Onların içlerinde. bulundurduğu trajedi, hüzün, umut ve hırs, Roy ailesinin gündelik hayatlarını en iyi şekilde yansıtıyor. Bundan dolayı da Britell’in Succession albümünün yeri benim için apayrı. Çünkü diziyi destekleyecek bir albüm yapmaktansa, üzerine ciddi anlamda düşünülmüş, diziyi şu anki tam haliyle buluşturan ve dizinin vazgeçilmezi olmuş bir eser çıkartmış kendisi.  

Dizilerde genelde müzikler, görselin akışında kaybolma eğilimde olurlar. Çünkü aslında asıl amaç bize nasıl hissetmemiz gerektiğini söylemeleridir. Ve son beş seneye kadar aslında dizi müzikleri, film müzikleri gibi ikonik ve çarpıcı olma çabasında değillerdi. Lakin artık birçok dizinin çekim bütçesinin sinema filmleri kadar olduğu ve zaman zaman geçtiğini de göz önünde bulundurursak, hangi format için yapıldığından ziyade, yapımcılar ve şirketler de artık hikayenin ihtiyacına göre de müzik bütçelerini geniş tutabiliyorlar. Succession da bu dizilerden bir tanesi. 

Müziğin Bütünselliği Yaratışı

Brittel’in bir diğer dehası, dizinin kalanında yaptığı her parça, ana temadan küçük izler taşıyor. Yani hiçbir parça tamamen kendi halinde değil. ”Austerlitz Allegro” mesela çok daha yumuşak ve telli çalgılara geçmiş olsa da, aynı temayı farklı gamdan çalıyor. Aynı şekilde, ”Strings Con Fuoco” adlı parça da, bir karakterin ihanete uğradığı veya uğratacağı anlarda önümüze çıkıyor.

Aslında spesifik bir karakter teması kullanmaktan çok sıklıkla olan ve aslında Roy ailesi için karakteristik olan olayların temalarını yaratıp kullanıyor Britell. Bu sebepten ötürü de sanki kullandığı notaların çeşitli varyasyonlarıyla bize de bu ailenin çeşitli hallerini gösteriyor. Hep aynı teranenin döndüğü Roy ailesinin içinde bulunduğu döngüyü anlatmak için daha iyi bir yöntem düşünemiyorum. Bu bütünsel uyum da izleme tecrübesini birkaç kat arttırıyor ve diziyi her detayıyla unutulmaz kılıyor. Succession’ı BeIN Connect üzerinden izlemeniz mümkün. Bahsettiğim albüme de bu linkten ulaşabilirsiniz! 

Kapak Fotoğrafı: Television Academy

İlginizi çekebilir: Bülent Tunga Yılmaz’dan Ennio Morricone