Pandemi ve İş Yaşamı: Yeni Bir Anlayış ve Proaktif Yaklaşım
Her şerde bir hayır var derler, biliyorsunuz. Pandemi süreci ekonomiyi, insan ve toplum ilişkilerini, doğaya bakışı, ticareti, kısaca pek çok konuda neler olacağının belirsizliğini yaşatıyor şüphesiz. Birçok insanın hayatını, işini kaybetmesinin yanı sıra doğanın nefes almasına, insanların durup düşünmesine bir iyilik yapmış olabilir mi? Ne dersiniz? Peki ya pandemi ve iş yaşamı ilişkisi? Büyük krizler doğuran bu süreç klasik çalışan-işveren konseptlerinin dışına çıkmamıza yardımcı olacak mı?
Pandemi ve İş Yaşamı
Pandemi süreci iş dünyasını da kuşkusuz etkiledi. Çalışma saatleri, çalışma şekilleri hatta çalışan profili bile değişmeye başladı. Yeni çalışan profilleri oluştu, evden çalışan, uzaktan çalışan gibi. Gelecekteki istihdam sürecinde -pandemi sürecinin ne kadar süreceğini bilemiyoruz- teknolojinin ve dijitalleşmenin artmasının etkisiyle artık çalışan kişiler kendilerine vakit ayırmak gerektiğini yavaş yavaş anlıyor gibi. Ofise gitmeden de çalışılabildiği gördü büyük (!) patronlar, yöneticiler… Bu noktada önemli özellikler barındıran bir profil içeriği sunmak istiyorum. Bu profil içeriğini sadece iş dünyası için değil ayrıca toplumda özgür olma ve bunun sonucunda oluşacak verimlilik oranını görmek adına hepimizin önemsemesi gerektiğini düşünüyorum. Mobbing mağduru olmadan ya da mobbing uygulamadan çevremizdeki insanları özgür bırakmalıyız, değil mi?
Mobbing sadece iş dünyasında geçerli olmayan bir grup insanın hep birlikte bir insana veya başka bir gruba kabadayılık yapması demek. Latince kökenli olan bu sözcük tahmin ettiğiniz gibi psikolojik şiddet, baskı, kuşatma, taciz, rahatsız etme ve etkisini hissettiğimiz sıkıntı verme anlamlarına geliyor. Böyle bir ortama kim maruz kalmak ister ki? Belki Covid-19 salgını bu kaba davranışın değişmesi gerektiğini biz insanlara öğretecek. Ne dersiniz?
Proaktif Yaklaşım
Peki siz kendiliğinizden hareket edebilseydiniz veya bir işi yapmak için her zaman ilgiliden ya da kişiden direktif beklemeseydiniz nasıl olurdu? Tahmin ediyorum ki, direktif beklemeden bir şeyleri yapsanız size kafana göre işe yapma diyenler, yapmazsanız neden yapmadın diyenler var etrafımızda. Oysa proaktif davranışları edinmek ya da bunun edinilmesine izin vermek bir insanın/çalışanın isteğinin ve motivasyonunun artışına güzel bir sebep olur.
Peki Proaktif Kişi Nasıl Davranır?
📌 İnisiyatif alır.
📌 Sorunun çözümü için çeşitli yol ve yöntemleri dener.
📌 İşinin sorumluluklarının farkındadır.
📌 Bir iş yapmak için her zaman ilgilisinden direktif beklemez.
📌 Olumsuzluklara söylenmek yerine kalkar ve yapar.
📌 İstenilen ne ise günü gelmeden süreç hakkında ilgililer kimse bilgilendirir.
Herkesin sorumluluğunu bilerek özgür olduğu bir ortamda ürettiği iş topluma ve çalışma ortamına adım adım ilerleme kaydettirmesinde çok önemli. Bu özgürlüğü hem iş dünyası için hem toplum için hem de bireyselliğimiz için oluşturmalıyız.
Kapak Fotoğrafı: Unsplash/@cwmonty
İlginizi çekebilir: Gizem Kalaç’tan İş Yaşamında Kadına Psikolojik Şiddet
Yazı gayet akıcı ve güzel lakin gerçeklerde acı ne yazık ki . Covid-19 milyonlarca insanın işlerinin yok olmasına sebep olurken çalışma hayatını değiştirdi doğrudur artık ofislerin pek bir önemi yok, evden-cafeden her yerden çalışma özgürlüğü var. Peki bu özgürlük sormak gerek daha önce neden sağlanmadı, ABD gibi ülkelerde insanlar daha önceden de uzakta çalışırken bizde neden şimdi bu konsepte geçtik. Sormak istediğim çok şey var aslına bakarsanız mesela Covid döneminde size yaşamınızı idame edemiyecek bir ücret atarken bunun güzel tarafından bakabilmek ne yazık kı çok kötü, elinizde olmayan sebeplerden ötürü çalışmadınız senelik izinleriniz iptal oldu bakın buda kötü. Peki alan verimliliğe kayarsa ne olur derseniz de şirketlerde Agile teknolojileri tam oturtmamışken , kişilerin hayatları agile değilken konsepette ayakta kalmak ben zor biraz. Hep diyoruz ya değişime ayak uydurmak gerek uydurmaya da çalışıyoruz lakin insan gibi yaşamaya imkan verilecek sistemlerde olmalı. Birde yaratıcılık tarafınızın ölme durumu var , iş yerinde bir projede takılıp kalsanız yeri gelse bir çaycı bile size bir fikir verebilirken sanal da bu kısım ölebiliyor. Son olarak sosyal yaşamaya alışmış bir toplumda herşeyi sanal yapmanın psikolojinizdeki etkisini de size bırakmak istiyrorum. Eğer alanında uzman biriyseniz zaten işsiz kalma imkanınız pek olmayacak birileri Covid den önce uzaktan çalışabiliyordu , gelecek mi ne olacak tabi ki uzaktan çalışmaya gidecek o aşikar lakin bu süreci bilinci ve sağlıklı geçirmek bence daha önemli ,kaleminize sağlık
Merhaba Özgür Bey. Öncelikle değerli yorumlarınız ve beğeniniz için teşekkür ediyorum. Covid-19 sizinde belirttğiniz gibi milyonlarca insanın işsiz kalmasına neden oldu. Evden çalışılabileceğini de görmek için bazen büyük olaylara gereksinim duyuyoruz sanırım. Başımıza gelmeden anlaşılmıyor. Hayatlarında ve ekonomilerinde evden çalışmayı duymamış bir toplumda gerekli özgürlüğün sağlanmamış olması normal diye düşünüyorum. Kapitaliz sisteminin de artık tükendiğini yani tükenmesi gerektiğini de anlamamız gerektiğine inanıyorum. Hayat karşı her zaman açık olmak lazım. Olayların sonuçları her ne kadar kötü taraflarını hissettirse de bazı şeylerin anlaşılması için fırsatlar sunar diye düşünüyorum. Ekonomisi iyi olan ülkeler kendi insanın hayatını devam ettirebilecek olanakları onlara sağlarken ekonomisi kötü olan ve insan değerinin olmadığı ülkelerde maalesef daha fazla hissedildi. Çoğu insanın temellisi İNSANCA YAŞANACAK sistemlerin var olması.Covid salgınından önce milyonlarca insan işsizdi ve şimdi ve gelecekte de işsiz kalacak bunu söylemek çok üzücü fakat gerçek bu. Yetkililerin acilen buna bir çözüm bulması gerekli. Sanal ortamlarda sosyalliğe alışık olmayan toplumlar artık buna alışmak durumundalar mecburlar diye düşünüyorum. Umarım ülkemiz için ve dünyamız için bu durum daha çok iyiye yönelik dönüşümler getirir. Saygılar,
Feden Hanım öncelikle dijital göçebelik kavramını önemseyen ve de bu kavramın her geçen yıl daha da yaygınlaşacağına inanan biriyim, işlerin dijitale kaymış olduğu bir toplumda uzaktan çalışmamak mümkün değil gibi görünüyor .Keşke kimse işsiz kalmasa, üniversiteler eğitim alanları olarak kaliteli bir eğitim seviyesine yükselse, amaç okul bitirmek olmasa, dijital kısım öncelik olarak algılansa, uzaktan çalışma prensipleri ve de psikolojisi konularında kişilere daha fazla destek verilse 🙂 Yazı için teşekkür ederim