Güneş batarken, sıcak beynimizi kavururken, insanın içinden yaşamak için her ne yapıyorsak bunlardan sıyrılıp eve gelmek, buz gibi birasını açıp uzun süredir dinlemediği LP veya CD’leri karıştırmak geliyor.

Belki de Stevland Hardaway Judkins demek daha doğru olacak. Dünyaya geldikten sonra gözleri kapanmış olsa da kalbi ve ruhu müziğin ritmi ile dolu olan Stevie Wonder, Amerika pop listelerine 10, R&B listelerine 20 adet bir numara olmuş single kazandıran bir isim. Bu güne kadar 150 milyonun üzerinde albüm satışı yakalayan 26 Grammy ödüllü 14 kollu bir dev o.

Bay Harika, aynı zamanda bir müzik adamının hayal bile edemeyeceği, etse de hepsini bir arada ve bir vücutta toplayamayacağı kadar çok yeteneğe sahip. Elinin değdiği nerdeyse her şeyi çalabilen, yolda simit yerken bile şarkı sözü yazabilen ve çok sesli müzik altyapılarını simidin kağıdını çöpe atarken bir çırpıda aranje edebilen Stevie için Bilboard Top Hits kitabı şu yorumları yapıyor:

“Mesleği; Besteci, Aranjör, Solist ve Multi – Intrumentalist. Çaldığı müzik aletleri arasında piyano, synthesizer, mızıka, konga, bateri, bongo, org, melodika, yer alıyor.”

1961 ylından bu yana 47 yıldır müzikle uğraşan Bay Wonder’in sadece müzikal yolculuğunda geçirdiği bu süre bile albümünü CD çalara koyarken ceketimizi iliklememiz gerektiğini bize hatırlatmaya yetiyor.

1961 yılında Ronnie White (The Miracles) tarafından efsanevi plak şirketi MOTOWN’a tanıştırılan Wonder, Motown’ın TAMLA plak şirketi ile anlaşma imzaladı.

Henüz 13 yaşındayken “Fingertips Part 2” parçası ile Little Stevie Wonder adıyla Amerika pop ve R&B listelerinde 1 numaraya oturdu. Bu parçada davullarda kendisine diğer bir R&B üstadı Marvin Gaye eşlik ediyordu.

İkinci biramı açtığım sıralarda “Talking Book” albümünü dinlemeye başlamıştım, 1972 yapımı bu albüm “You are the sunshine of my heart” balladı ile açılıyor, sadece 2.58 dakika olan bu parçada tüm hayatımın muhasebesini yaptıktan sonra, pikabın iğnesini “Superstition”dan önceki boşluğa nazikçe bıraktım. Odama dolan o nefis funk ve soul parfümü eşliğinde tuzlu fıstıktan birkaç tane aldıktan sonra, yanakları terli biramdan büyük bir fırt aldım. Hayalimde Stevie’nin tombul yanağından bir makas aldığımı düşündüğüm sıralarda, usul usul ayaklarımdan gövdeme doğru ilerleyen ritme kendimi kaptırmaya başlamıştım. Very superstitious, writings on the wall…

Birkaç yudum ileride, “Blame it on the sun” dinlemeye karar verdim… İnsanın içini kıyan hüznün içinde garip bir neşe barındıran bu şarkıyı yazan kişinin ruh halini düşünmeye başlamıştım….

Tam “Songs of the key of life” albümünü dinlemeye karar vermişken, öncesinde bakkala inip bir iki bira daha almanın doğru bir karar olduğunu farkettim. Öyle ya her şey tam olmalıydı… Ardından nihayet 2 LP’lik bu nefis albümün ilk plağın A yüzü 2. parçasını dinlemeye başladım: “Have a talk with God”.

Dünyanın en güzel şeylerinden birinin, evde plaktan albüm dinleyip bira içmek olduğunu anlayalı 15 seneden fazla olmasına karşın, bazı albümlerle daha güzel içildiğini de fark etmeye başlamıştım. 1. plağın 2. yüzünde yer alan “Past Time Paradise”i dinlerken bu şarkının aslında bir Coolio şarkısı olduğunu zanneden gençliğin içine düştüğü hezeyanı da düşünmeden edemedim. Sadece parçadan alınan bir sample bile bir numara olmasına yetmişti. Aslı varken sureti ile yetinmediğim için şanslıydım.

O gece bu albümün hepsini dinledim, her şarkıyı ayrı ayrı sevmeme karşın bu albümden bir best of yapmak gerekirse sanırım benim listem şöyle olurdu: As, Another Star, Isn’t she lovely, Sir Duke, Have talk with god ve I wish ..

Stevie Wonder parçalarına cover yapmanın zorluğu konusundaki düşünsel çalışmalarım sırasında, kafamda bazı modellemeler yapmıştım. Örneğin Master Blaster parçasını ele alalım, bu parça üstad tarafından Bob Marley abimize ithaf edilmiştir. Stevie Wonder’in “Kardeşim benim Jazz’a yorumum Sir Duke’tur, Reggae’ye yorumum da budur” diyerek bizlere kazandırdığı bu parçayı aynı dinamizmde söyleyebilecek bir babayiğit henüz çıkmamıştır. Eğer üstattan birkaç kere dinlerseniz çıkmayacağını da anlarsınız.

Stevie bu parçanın ilk bölümünde sesini inceden açmaya başlar, bu bölümde kendisine şarkıda eşlik edebilirsiniz. 2. chorus girdiğinde vitesi 2’ye alır, bu bölümde de şarkı nispeten takip edilebilir bir noktadadır. 3 bölümde vites direkt olarak 5’e atılır ki burada takip makip yalan olur. Son bölümde şanzımanı motoru, patlatır… Takip edilemediği gibi maalesef taklit de edilemez.

Geceyi ve biraları “Journey through the Secret Life of Plants”, A Time to Love albümlerini de dinleyerek bitirdim. Sonuç olarak diyeceğim şudur ki, siz siz olun albüm koleksiyonunuzda en az 2 tane Stevie Wonder albümü bulundurun, dinleyin, dinletin arkadaşlarınıza doğum günü hediyesi olarak alın ve verin. Dandik parfümleri ve Barbara Cartland romanlarını, Swatch’tan plastik saat hediye etme alışkanlıklarını bırakın. Aklınızı başınıza devşirin. Bir de unutmadan mutlaka kendinize bir pikap alın, varsa ailenizin eski plaklarına iyi bakın, bunlar çok yer kaplıyor diye portakal arabasından bozma taşıtla gezen eskicilere plaklarınızı satmayın…

Unutmadan, kendisini dünya gözü ile kendisini İstanbul konserinde izlediğim için kendimi çok şanslı sayıyorum!

Stevie Wonder’ın Top Ten U.S. ve UK Albümleri

• 1963: Recorded Live: The 12 Year Old Genius (U.S. #1)
• 1972: Talking Book (U.S. #3)
• 1973: Innervisions (U.S. #4, UK #6)
• 1974: Fulfillingness’ First Finale (U.S. #1, UK #5)
• 1976: Songs in the Key of Life (U.S. #1, UK #2)
• 1979: Journey through the Secret Life of Plants Soundtrack (U.S. #4, UK #7)
• 1980: Hotter than July (U.S. #2, UK #2)
• 1982: Stevie Wonder’s Original Musiquarium (U.S. #4, UK #8)
• 1984: The Woman in Red (U.S. #4, UK #2)
• 1985: In Square Circle (U.S. #5, UK #5)
• 1995: Conversation Peace (U.S. #17, UK #8)
• 2005: A Time to Love (U.S. #4)

Stevie Wonder’ın Top Ten U.S. ve UK 45’likleri

• 1963: “Fingertips – Part 2” (U.S. #1)
• 1965: “Uptight (Everything’s Alright)” (U.S. #2)
• 1966: “Blowin’ in the Wind” (U.S. #9)
• 1966: “A Place in the Sun” (U.S. #9)
• 1967: “I Was Made to Love Her”(U.S. #2, UK #5)
• 1968: “For Once in My Life” (U.S. #2, UK #3)
• 1968: “Shoo-Be-Doo-Be-Doo-Da-Day” (U.S. #7)
• 1969: “My Cherie Amour” (U.S. #4, UK #4)
• 1969: “Yester-Me, Yester-You, Yesterday” (U.S. #7, UK #2)
• 1970: “Never Had A Dream Come True” (UK #5)
• 1970: “Signed, Sealed, Delivered I’m Yours” (U.S. #3)
• 1970: “Heaven Help Us All” (U.S. #8)
• 1971: “We Can Work It Out” (U.S. #13)
• 1971: “If You Really Love Me” (U.S. #8)
• 1972: “Superstition” (U.S. #1)
• 1973: “You Are the Sunshine of My Life” (U.S. #1, UK #3)
• 1973: “Higher Ground” (U.S. #4)
• 1973: “Living for the City” (U.S. #8)
• 1974: “He’s Misstra Know It All” (UK #8)
• 1974: “You Haven’t Done Nothin'” (with The Jackson 5) (U.S. #1)
• 1974: “Boogie On Reggae Woman” (U.S. #3)
• 1977: “I Wish” (U.S. #1, UK #4)
• 1977: “Sir Duke” (U.S. #1, UK #2)
• 1979: “Send One Your Love” (U.S. #4)
• 1980: “Master Blaster (Jammin)” (U.S. #3, UK #2)
• 1980: “I Ain’t Gonna Stand For It” (UK #7)
• 1981: “Lately” (UK #3)
• 1981: “Happy Birthday” (U.S. #7, UK #2)
• 1982: “That Girl” (U.S. #3)
• 1982: “Do I Do” (U.S. #7, UK #5)
• 1982: “Ebony and Ivory” (with Paul McCartney) (U.S. #1, UK #1)
• 1982: “Ribbon in the Sky” (U.S. #47 pop, #9 R&B)
• 1984: “I Just Called to Say I Love You” (U.S. #1, UK #1)
• 1985: “Part-Time Lover” (U.S. #1, UK #2)
• 1985: “That’s What Friends Are For” (with Dionne Warwick, Elton John and Gladys Knight (U.S. #1)
• 1985: “Go Home” (U.S. #9)