Haberler

Harvard Business School profesörlerinden Michael Norton, ritüelleri emodiversity yani duygusal çeşitlilik yaratmak için kullanabileceğimizi vurguluyor.

İnsanların genellikle günün belirli bir dönemini işaretlemek veya kendilerini motive etmek için her zaman kendi ritüellerini doğaçlama olarak yaptıklarını söyleyen Norton (koşmadan önce ayakkabılarını belirli bir şekilde bağlamak, akşam yemeğinden önce bir dizi mum yakmak ve önemli iş toplantılarından önce bir mantra okumak vb.) bunların bilinçaltında gerçekleşmesine izin vermek yerine, başka türlü tanıyamayabilecekleri ritüelleri tanımlamalarını öneriyor: “Düşünmek, kendinizi buna kaptırmak ve ekstra keyif almak gerçekten biraz zaman ve alan gerekiyor. Bu anlamlı eylemler duygusal deneyimlerini olumlu bir şekilde geliştirebilir ve duygusal çeşitliliği sağlayabilirler.”

Norton’un önerdiği yöntemi ilgi çekici kılan önemli bir nokta da bir ritüelin, kendimizi dağınık ve daha az bağlı hissetmemize neden olan, ‘kıyamet kaydırm’doomscrolling’ gibi dürtü odaklı dijital davranışlara karşı bir siper olabilmesi. Doğru zamanda doğru ritüel, birinin telefonuna uzanıp sonuçta tatmin edici olmayan bir dikkat dağıtıcı şey yapmasını engelleyebiliyor. Bunun için önerilen üç temek alışkanlık ise şu şekilde: telefona sabah uyanır uyanmaz dokunamamanız için onu uyumadan önce sabah ritüelinizden uzaklaştıracak bambaşka bir odada bırakmak, sevdiklerinizle zaman geçirirken telefonunuzu ‘do not disturb’ moduna alıp çantanızdan çıkarmamak ve haberleri okumak gibi halihazırda telefonunuzu içeren ritüellerinizden uygun olanlarından çıkartmak (Örneğin; maillere ve haberlere yalnızca sabahları işe başlamadan önce 10 dk iş bilgisayarınızdan bakmak)